tabiat felsefesi ne demek?

1. Bk. doğa felsefesi

doğa felsefesi

1. (Eski Yunan'dan yeniçağa değin doğa bilimleri ile aynı anlamda) Doğa üzerine; doğanın özü, biçimleri ve gerçekleri üzerine bilim. Newton bile kendi evren mekaniğini "doğa felsefesinin matematiksel ilkeleri" olarak adlandırıyordu.
2. (Fizikötesinde) Özellikle Alman idealistlerinin yüksek bir doğa bilgisine erişmek için doğayı felsefe açısından inceleme denemeleri. 3-(Bilimseldoğa felsefesi) Doğa üzerine değil, doğa bilimleri üzerine felsefedir; a. Tek tek bilimlerin araştırmalarına dayanarak doğa üzerine kuşatıcı bir felsefe görüşüne varmak isteyen; b. özdek, uzay, zaman, yasalılık, mekanikçilik, dirimselcilik vb. gibi doğa bilimlerinin ana kavramları, temelleri, varsayımları üzerine felsefe yapmak isteyen bilgi dalı.
3. Philosophy of nature.
4. Philosophie de la nature

tabiat

1. Doğa
2. Doğal özellik.
3. Güzeli ayırma melekesi, zevk, beğeni
4. Huy, karakter.
5. İnsanın büyük abdest bozma kolaylığı veya zorluğu.
6. Bk. doğa
7. (Tabia) Yaratılış, huy, karakter.
8. Doğa.
9. Nature.
10. Character.

tabiat ana

1. Dame nature.

felsefe

1. Varlığın ve bilginin bilimsel olarak araştırılması
2. Bir bilimin veya bilgi alanının temelini oluşturan ilkeler bütünü.
3. Bir filozofun, bir felsefe okulunun, bir çağın öğretisi.
4. Dünya görüşü
5. Bir konuda soyut düşünüş
6. Bk. düşünbilim
7. Yunanca (Philosophos)dan Arapçalaşmış. Feylesofların mesleği.
8. Gerçeğin (realitenin) tümünü, özdek ve yaşam ile ilgili türlü belirtileri neden, ilke ve erekler bakımından inceleme amacı taşıyan düşünce etkinliği.
9. Bilgi, kavram, inanç ve kuramların çözümlenmesi ve eleştirilmesinde açıklık arayan düşünme yöntemi.
10. Bir kimsenin kişisel davranış ve düşüncelerine kılavuzluk yapmaya yarayan toplu ve tutarlı görüş.

Türetilmiş Kelimeler (bis)