kişi zamirleri ne demek?
- Bkz. Ayrılı zamirler.
kişi zamiri
- Kişilerin yerine kullanılan zamir.
Personal pronoun.
kişi
- İnsan, kimse, şahıs
- Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs.
- Oyun, roman, hikâye vb.nde yer alan kimse.
- Eş, koca
- Erkek.
- Çekimli eylemlerde ve adıllarda, konuşan, dinleyen, hakkında konuşulan: Geldim (geldi-m) , ben (1.kişi tekil) ; gel, geldin (geldi-n) , sen (2.kişi tekil) ; gelsin (gel-sin) , geldi, o (3.kişi tekil) ; geldik (geldi-k) , gelelim (gel-e-lim) , biz (I.kişi çoğul) ; gelin (gel-in) , geliniz (gel-in-iz) , siz (2.kişi çoğul) ; gelsinler (gel-sin-ler) , geldiler (geldi-ler) , onlar (3.kişi çoğul) vb.
- Kimse, insan.
- Sahip.
- Koca, eş.
Person.
zamir
- Kişi, dönüşlülük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek varlıkların yerini tutan söz, adıl.
- İçyüz, iç.
- Bk. adıl
- Isim olmayıp, ismin yerini tutar
- Yürek, vicdan.
- Gönülde gizli olan sır.
- Adın yerini tutan sözcük.
- İç, içyüz.
Pronoun.
Pronoun adıl.