elasticity of substitution ne demek?

1. İkame esnekliği
2. Yerine koyma esnekliği

ikame

1. Yerine koyma, yerine kullanma.
2. Ayağa kaldırma, ayakta durdurma.
3. Dava açma.
4. Yerine konulan, yerine geçen.
5. Yerine koyma ya da kullanma.
6. Bir mal veya üretim faktörünün diğer bir mal veya üretim faktörü yerine kullanımı.
7. Bk. yerdeşim
8. 1) (kalıt töresi = mîrâs hukuku'nda:) a) ale'l-âde ~:yedek harcama. b) fevka’l-âde ~: son kalıtçı atama. 2) (vekillik sözleşmesinde:)başkasını kendi yerine geçirme.
9. Oturtmak. Mukim olmak. Yerleştirmek. İskan eylemek. Bulundurmak. Meydana koymak. Vücuda getirmek. Dava açmak. Ayağa kaldırmak. Kıyam etmek.
10. Substitution.

elasticity

1. Elastisite
2. Elastiklik
3. Elastikiyet
4. Esneklik

elasticity approach

1. Esneklik yaklaşımı

of

1. Sıkıntı, bezginlik, usanç, acı, yorgunluk vb. duyguları belirten bir söz
2. Ugh!.
3. In a general sense, from, or out from; proceeding from; belonging to; relating to; concerning; used in a variety of applications; as: Denoting that from which anything proceeds; indicating origin, source, descent, and the like; as, he is of a race of kings; he is of noble blood.
4. Denoting possession or ownership, or the relation of subject to attribute; as, the apartment of the consul: the power of the king; a man of courage; the gate of heaven.
5. Denoting the material of which anything is composed, or that which it contains; as, a throne of gold; a sword of steel; a wreath of mist; a cup of water.
6. Oil filters.
7. Denoting part of an aggregate or whole; belonging to a number or quantity mentioned; out of; from amongst; as, of this little he had some to spare; some of the mines were unproductive; most of the company.
8. Prep w dat , from, out of, of, away from, contrary to, by.
9. Denoting that by which a person or thing is actuated or impelled; also, the source of a purpose or action; as, they went of their own will; no body can move of itself; he did it of necessity.
10. Optional Form Source: US EPA.

substitution

1. Bir başkasının yerini alma
2. İkame, vekil tayin etme
3. Yerini alan şey, yer değiştirme
4. Bkz. substitüsyon
5. Başka bir şeyin yerine kullanma
6. Bir başkasının yerine koyma
7. Yerine koyma, yerine geçme

Türetilmiş Kelimeler (bis)