durmuş oturmuş ne demek?

1. Olgun, davranışları tutarlı (kimse)

   Ona yetişemedi. Yetişse onu tuttuğu durmuş oturmuş bilge konuşmacılardan sanabilirdi.

   H. Taner

2. Aşırılığa kaçmamış

   Üstelik de tabirlerle dolu, zengin, durmuş oturmuş bir dili vardı.

   O. V. Kanık

durmuş oturmuşluk

1. Olgunluk, tutarlılık

durmuş

1. Yerinde kalmış, hareketi kesilmiş.
2. Uzun ömürlü olması, çok yaşaması istenen çocuklara verilen adlardandır.
3. (bkz. dursun).
4. Seem to stop.
5. Run down.

oturmuş

1. Yerleşik, yerleşmiş, güçlenmiş.
2. Settled.

Türetilmiş Kelimeler (bis)