temel dizimsel tür ne demek?

1. Bir dilin bütün dizimsel türlerini kurmaya yarayan salt yönetilen deyim türleri. || Temel mantık dilinintemel dizimsel türleri, ad (a) ile önerme (p) türlerinden oluşur. Krş.. tekbaşına anlamlı deyim.
2. Fundamental syntactic category.
3. Catégorie syntaxique fondamentale

temel

1. Bir yapının toprak altında kalan ve yapıya dayanak olan duvar, taban vb. bölümlerinin tümü
2. Bu bölümleri yapmak için kazılan çukur.
3. En önemli, belli başlı, ana, esas, asıl, baz
4. Bir şeyin gelişimi için gereken ilk ögeler
5. Bir nota için kaynak alınabilecek en pes perdeli ses.
6. (Genel anlamda) Bir şeyin üzerindetemellendiği, kurulduğu şey (bir evintemeli, bir kurumuntemeli vb.).
7. Tinsel nitelikte bir şeyin varsaydığı ve kendisine dayandığı ilke. (Ma tematiğintemeli, hukukuntemeli, eğitimintemeli, ahlâkıntemeli vb. Ahlâkıntemeli, bir ahlâk öğretisinde, ahlaksal doğruların kendisinden çıkarıldığı ilkedir; (ör. Epikuros'un ahlâk felsefesinde bu ilke haz'dır).
8. Bütün bir bilgiler bağlamının kendisinden çıkarılabildiği en genel ve en yalın önerme; en genel önermelerden ve en genel düşüncelerden kurulmuş bir dizge. (Ör. Tümevarımıntemeli, kendisinden biçimsel olarak olaylardan yasalara geçme hakkının çıkarılabileceği bir ilkedir.)
9. Bir şeyin gelişimi için ilk ögeler.
10. En önemli, belli başlı, ana, esas.

temel adım

1. Bir dizenin temeli niteliğinde olup onun belli yerlerinde bulunması gereken adım.
2. Pied pur

tür

1. Çeşit, cins.
2. Ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm.
3. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram.
4. Türlü.
5. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram. // Ama bu cins kavramı, kendi üzerinde bir başka cins varsa, yenidentür durumuna gelir ve bu böyle sürüp gidebilir. Mantık diliyle: Bir A sınıfı , bir başka sınıfın, B sınıfının kapsamı içindeki bir bölümü kurduğunda: B cinstir, A datür. (Ör. Hayvan canlı varlık karşısındatürdür, aslan karşısında cinstir.)
6. Birbirinden üreyen ve dirimbilimsel açıdan akraba olan canlı varlıklar öbeği. (Ör. Arslan ya da insan.
7. Kimyada atom, molekül, iyon veya radikale verilen genel ad.
8. Biyolojide cinslerin ayrıldığı alt bölüm.
9. Kalıtsal yapıya bağlı olarak ortak karakterlere sahip olan ve kendi aralarında birleştirildiklerinde döl verme yeteneğinde yavrular elde edilen bireylerin oluşturduğu hayvan grupları.
10. Birbirlerine benzeyen, yalnızca kendi aralarında verimli gen alışverişi yapabilen bireylerin oluşturduğu canlı grubu, spesiyes.

Türetilmiş Kelimeler (bis)