monotipik tür ne demek?

1. Alt türleri olmayan tür.
2. Monotypic species.

monotipik cins

1. Monospesifik.
2. Monotypic genus.

monotipik

1. (Yun. monos: tek; typos: tip) 1. Cinsin tek bir tür ya da bir familyanın tek bir cinsle temsil edilmesi durumu. 2. Türün alt türlerinin olmaması.
2. Sadece bir alt birime sahip olan taksonomik bir birim.
3. Monotypic.
4. Monotypisch, monotypus
5. Monotype

tür

1. Çeşit, cins.
2. Ortak özellikleri olan bireylerin tamamı, cinslerin ayrıldığı bölüm.
3. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram.
4. Türlü.
5. Kendi içinde bir birim olan ve üzerinde cins kavramının bulunduğu mantıksal kavram. // Ama bu cins kavramı, kendi üzerinde bir başka cins varsa, yenidentür durumuna gelir ve bu böyle sürüp gidebilir. Mantık diliyle: Bir A sınıfı , bir başka sınıfın, B sınıfının kapsamı içindeki bir bölümü kurduğunda: B cinstir, A datür. (Ör. Hayvan canlı varlık karşısındatürdür, aslan karşısında cinstir.)
6. Birbirinden üreyen ve dirimbilimsel açıdan akraba olan canlı varlıklar öbeği. (Ör. Arslan ya da insan.
7. Kimyada atom, molekül, iyon veya radikale verilen genel ad.
8. Biyolojide cinslerin ayrıldığı alt bölüm.
9. Kalıtsal yapıya bağlı olarak ortak karakterlere sahip olan ve kendi aralarında birleştirildiklerinde döl verme yeteneğinde yavrular elde edilen bireylerin oluşturduğu hayvan grupları.
10. Birbirlerine benzeyen, yalnızca kendi aralarında verimli gen alışverişi yapabilen bireylerin oluşturduğu canlı grubu, spesiyes.

Türetilmiş Kelimeler (bis)