emir tümcesi ne demek?

1. Yüklemi emir kavramı veren tümce : Buraya gel; Bu işi birlikte yapın; Bunları sen dağıtacaksın vb.
2. Imperative sentence.
3. Phrase impérative

emir

1. Osmanlı Devleti'nde beylerbeyi ve Tanzimat'tan sonra sivil paşalığın ilk derecesi.
2. Peygamberimizin soyundan gelen.
3. Büyük bir hanedana mensup kimse.
4. Araplarda ve daha başka Müslüman ülkelerde bir kavim, şehir veya ülkenin başı.
5. Bir makamdan öbürüne geçerken görevliye verilen belge.
6. Talimat, ferman.
7. İstek.
8. Abbasi Devleti'nde başkomutan.
9. Borsada menkul değer alıp satmak amacıyla aracılara yazılı ya da sözlü biçimde yapılan bildirim.
10. Bk. buyruk

emir almak

1. Take orders.

tümce

1. Cümle.
2. Bk. söylem
3. Clause.
4. Sentence.
5. Sentence cümle.

Türetilmiş Kelimeler (bis)