beyaz fakir halk ne demek?

1. White trash.

white

1. Ak renk
2. Beyazlık, aklık
3. Biyol
4. Renksiz, sararmış, soluk, solgun
5. Lepiska, san
6. Gümüşten yapılmış boş,yazısız, saf, lekesiz: beyazlar giymiş
7. Öfkeden bembeyaz kesilmiş
8. Akkor
9. Beyazlatmak, ağartmak
10. Badana sürmek

beyaz

1. Mahalli yerlerde kadın adı olarak kullanılmaktadır.
2. Baskıda normal karalıkta görünen harf çeşidi.
3. Beyaz ırktan olan kimse
4. Ak, kara, siyah karşıtı.
5. Bu renkte olan.
6. Günahsız, temiz.
7. Kar rengi, ak.
8. En açık renk.
9. Temiz, lekesiz.
10. Yarı işlenmiş keçi derisi.

beyaz adam

1. Beyaz ırka mensup olan kişi.
2. Avrupalı.
3. Honky.
4. Paleface.
5. White.
6. White man.

fakir

1. Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara, zengin karşıtı
2. Olması gerekenden az
3. Zavallı, kimsesiz
4. Kişinin alçak gönüllülük göstermek için kendisine verdiği san
5. Hindistan'da yokluğa, eziyete kendini alıştırmış derviş.
6. yoksul
7. Düşük gelirli
8. Zavallı, garip.
9. Derviş.
10. Biçare, muhtaç, yoksul. İslam dini, ev kirası, yiyecek, içecek, giyecek, ilaç, yakacak gibi zorunlu ihtiyaçları karşılandıktan sonra yılda 96 gram altın alabilecek kadar geliri olmayanları fakir sayar. Fakirlerden vergi alınmaz, İslam devleti zorunlu ihtiyaçlarını karşılamada, tedavi, tahsil (öğrenim), yolculuk gibi durumlarda fakirlere yardım eder. Çağımızda insanların çoğunun yoksun olduğu sosyal güvenliğe kavuşturur. Bu sebeple de fakir-zengin arasında düşmanlık, zıddiyet, gerginlik, çatışma olmaz. Toplumda denge, huzur, mutluluk, sükun ve sosyal adalet sağlanır. (İnsanlardan istiğna ederek kendini ibadet ve taata, Kur'an ve iman ve İslamiyet hizmetine vakfeden zatlara da manen zengin manasına fakir denildiği de görülmüştür.)

halk

1. Aynı ülkede yaşayan, aynı uyrukta olan insan topluluğu.
2. Aynı soydan gelen, ayrı ülkelerin uyruğu olarak yaşayan insan topluluğu.
3. Bir ülke içerisinde yaşayan değişik soylardan insan topluluklarının her biri.
4. Belli bir bölgede veya çevrede yaşayanların bütünü
5. Yöneticilere göre bir ülkedeki yurttaşların bütünü, kamu
6. Aydınların dışında kalan topluluk.
7. Yaratma.
8. Penisin kabuklanması.
9. Belli bir ülkede yaşayan, kan birliği taşıyan, aynı dili konuşan, benzer yaşama alışkanlıklarını sürdüren, ortak bir tarihi olan insanların oluşturdukları büyük birlik (Halk terimi aynı zamanda; birbirlerinden dil ve köken bakımından ayrı olan, ama ortak bir devlet yönetimiyle birleşmiş bulunan ahali için de kullanılır. Daha geniş anlamda, bir ulusun belli bir çevresi içinde yaşayan bölümü de bu terimle karşılanır: Anadoluhalkı gibi).
10. Boğaz.

Türetilmiş Kelimeler (bis)