addan türeme ad ne demek?

1. (Derleme. isimden isim, addan türemiş ad, isim soyundan isim) Ad kökünden yapım ekleriyle türetilen ad gövdesi: Arkadaş (arka-daş) , gözcülük (göz-cü-lük) , gözlükçülük (göz-lük-çü-lük) vb.
2. Denominative noun.
3. Nom dénominal, nom dénominatif

addan türeme eylem

1. (Derleme., isimden fiil, isim soyundan fiil, isimden türemiş fiil) Ad kökünden yapım ekleriyle türetilen eylem gövdesi: Evlenmek (ev-le-n-) , evermek (ev-er-) , gözlemek (göz-le-) , başlamak (baş-la-) , başarmak (baş-ar-) , susamak (su-sa-) , doğrulmak (doğru-l-) , sertleşmek (sert-leş-) vb.
2. Denominative verb.
3. Verbe dénominal, verbe dénominatif

addan türeme fiil

1. İsimden türeme fiil.
2. Ad kök veya gövdelerinden, addan fiil yapma ekleriyle türetilen fiil: bekleş-<bek+le-ş-, dertleş-<dert+le+ş-, susa-<su+sa-, oyna-<oy(u)n+a+, aldat-<al+da-t-, ağar-<ağ+ar-, onar-<on+ar-, tozut-<toz+u-t- vb.
3. Denominative verb.
4. Verbe dénominal

türeme

1. Aynı kökten çıkma, iştikak.
2. Türemek işi.
3. Bk. ünlütüremesi.
4. Reproduction.
5. Breeding.
6. Springing up.
7. Appearing suddenly.
8. Parvenue.

ad

1. Peygamberleri Hud'u dinlemedikleri için Tanrı tarafından yok edilen kavim.
2. Bir kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz, isim: Çocuk, kedi, ağaç, düşünce, iyilik, Ahmet, Ertuğrul birer addır.
3. Herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma durumu, ün, nam, şöhret.
4. Anılacak değer, önem.
5. İsim.
6. Sayma.
7. Sayılma.
8. Varlıkları bildiren sözcük: Ev, kedi, Ali, Ayşe, hayal, ordu, vermek, yarış vb.
9. Bir filme verilen ad ve bu adı yazılı olarak belirten görüntüler. TV
10. Bir izlenceye verilen ad ve bu adı belirten yazıların görüntüleri.T.: isim, filmin ismi. isim, programın ismi, programın adı

Türetilmiş Kelimeler (bis)