seslenme ünlemi ne demek?

1. Çağırmaya, haber vermeye ve cümledeki seslenmeyi güçlendirmeye yarayan ünlemler: A!, a beyim!; Doktor! Sesi hırçındı. Doktor ise, inadına sakin ve pesten: Efendim, diye sordu (T. Buğra, Yalnızlar. s. 232). || Ey Rab, ey Rab, neden hafızayı mahvetmedin? (Y. K. Karaosmanoğlu, Erenlerin Bağından, s.28), Ey ayrılıklar şairi, sana yemin ederim ki, vatan da sevgililer gibidir. Uzakken daha çok sevilir, daha çok ruha yakındır (Y.K. Karaosmanoğlu, göst. e.: Diğer Nesirler. s.95) Haydi, yavrum git yat. Vakit çok geç, sonra fena olursun (A. H. Tanpınar, Adullah Efendinin Rüyaları: Geçmiş Zaman Elbiseleri, s. 100). Ayol dedi. Daha şimdi yaptık yatağı, Yazık değil mi? (A. H. Tanpınar, Yaz Yağmuru: Yaz Gecesi, s. 163). – Kız, insanlık hâli... Sakın o yüzük müdür, küpe midir nedir, bilmeden bir yere koymuş olmıyasın... (R.N. Güntekin, Kızılcık Dalları, s. 138). Hey yolcu, yolcu.. Bir dakika durmaz mısın? (Y.K. Karaosmanoğlu. Erenlerin Bağından: Diğer Nesirler, s. 108). Ahmet! buraya gel! Arkadaşlar! çok çalışalım ve başarı sağlayalım. vb. bk. ünlem ve dışa dönük ünlemler.

seslenme durumu

1. Hitap kavramı veren ad durumu: Ey Türk Gençliği; Muallimler, yeni nesil sizin eseriniz olacaktır; Bakiyâ, Nedimâ vb.
2. Vocative.
3. Vocatif

seslenme ile ilgili

1. Vocative.

ünlem

1. Türlü duyguları anlatan veya bir doğa sesini yansıtan kelime, nida: Ah! oh! şak, çat vb.
2. Işareti.
3. Ünlem işareti.
4. Bir duyguyu, bir düşünceyi anlatan veya bir tabiat sesini yansıtan sözcük: Ah!, oh!, vah vah!, tangur tungur!, mırıl mırıl!, şakır fakır vb.
5. Interjection.
6. Exclamation.
7. Ejaculation.
8. Interjection

Türetilmiş Kelimeler (bis)