mucir ne demek?

1. Kiraya veren kimse.
2. Kirâlayan, kirâya veren.
3. Bir çeşit kadın başört--uşu--. Eşarp. (Osmanlıca'da yazılışı: mu'cir)
4. (Ecir. den) İcar eden, kiraya veren. (Bak: Mücir)
5. Lessor.

muci

1. (Veca'. dan) Elem ve acı veren.

mucib

1. Osmanlıca'da yazılışı: mu'cib.
2. Sebep olan, vesile teşkil eden.
3. Şaşkınlık veren.
4. İcabet eden, uyan. icap eden, gereken.
5. (Mucibe) İcab eden, lazım gelen.
6. Taaccübe, hayrete düşüren.

Türetilmiş Kelimeler (bis)