mekancı ne demek?

1. Mekân tutan kimse.

mekan

1. Yer, bulunulan yer.
2. Yer, bulunulan yer.
3. Ev, yurt.
4. Uzay.
5. Bk. uzay
6. Bk. yer
7. (Kevn. den) Yer. Durulan yer. Ev, hane, mesken. Mahal. (Osmanlıca'da yazılışı: mekân)
8. Place, space, site, locality, hangout.
9. Locality.

mekan

1. Yer, bulunulan yer.
2. Yer, bulunulan yer.
3. Ev, yurt.
4. Uzay.
5. Bk. uzay
6. Bk. yer
7. (Kevn. den) Yer. Durulan yer. Ev, hane, mesken. Mahal. (Osmanlıca'da yazılışı: mekân)
8. Place, space, site, locality, hangout.
9. Locality.

mekan akustiği

1. İçinde bulunulan yerin ses düzeninin uyumu.

Türetilmiş Kelimeler (bis)