mürekkip ne demek?

1. Bk. birleşen

birleşen

1. Birbirini kesen, bir noktada kesişen (doğru, yay).
2. 1 -Yönleçsel bir niceliğin yerlem eksenleri üzerindeki izdüşümleri. 2- Bir bütünü oluşturan parçalar.
3. Confluent.
4. Concurrent.
5. Component.
6. Bauelement
7. Composante

mürekkib

1. (Rükub. dan) Terkib eden. Bir birleşiği meydana getiren.

mürekkeb

1. (Rükub. dan) Terkib edilmiş, bir kaç maddeden yapılmış.

Türetilmiş Kelimeler (bis)