birten ne demek?

1. Tek yegane.
2. Kimseye bağlı olmayan.
3. Güzel tenli.
4. Bir-ten.

tek

1. Eşi olmayan, biricik, yegâne
2. Birbirini tamamlayan veya aynı türden olan nesnelerden her biri
3. Bir kadeh içki.
4. Önüne getirildiği cümleye istek ve özlem kavramı katar.
5. Yalnızca.
6. Hiç, hiçbir
7. İki ile bölünemeyen (sayı).
8. Sessiz, hareketsiz, uslu.
9. Biricik, eşi olmayan.
10. Koşma, seğirtme.

birtek

1. Eşi olmayan, çok sevilen, yegane.
2. Tek, yegane, biricik ve eşsiz olan.
3. Bir-tek.

birterimli

1. Aralarında yalnız çarpma, bölme, kuvvete yükseltme, kök alma işlemleri yapılacak olan (nicelikleri gösteren terim).
2. Monomial.

Türetilmiş Kelimeler (bis)