birinci sınıf elektrot ne demek?

1. Potansiyeli, elektrodun metalinden türeyen bir katyonun derişiminin (daha doğrusu, aktivitesinin) logaritmasıyla orantılı olan bir metalik elektrot.
2. Electrode of the first kind.

birinci

1. Bir sayısının sıra sıfatı.
2. Zaman, yer, sıra bakımından başkalarından önce gelen kimse, şey
3. Sırada, önem sırasında en üstün olan kimse
4. Ulaşım araçlarında mevki, sınıf
5. Sinemalarda, bazen ön ve hususinin bir bölümünü kapsayan sıralar; genellikle salonun görüntülükten ortasına doğru uzanan bölümü.
6. Bir kümenin, bir bölgenin ya da tüm bölgelerin takımları arasında yapılan oyunlar sonucunda puan yönünden en üst sırayı elde eden takım.
7. First.
8. Primary.
9. Premier.
10. Uppermost.

birinci ağırlık

1. 48 kiloda yapılan güreşler.

sınıf

1. Öğrencilerin yıllık öğrenime göre ayrıldıkları bölümlerden her biri.
2. Çeşitli amaçlarla oluşmuş kümeler.
3. Ders okutulan yer, dershane, derslik.
4. Önemlerine, niteliklerine göre kişi veya nesnelerin yerleştirildiği kategorilerden her biri
5. Takımlardan oluşan birlik, dalların alt bölümü.
6. Belli ortak belirtileri olan tek tek nesneler öbeği.
7. Bir toplumda, aynı görevi yapan, aynı yararı sağlayan, aynı şartlarda yaşayan büyük insan grubu, klas
8. Canlılarınsınıflandırılmasında kullanılan bir taksonomik terim olup takımların bir araya gelmesiyle oluşur. Örnek: Pisces (Balıklar).
9. Bazı böcek sosyetelerinde görülen şekil farklılıkları olup belli bir görevi yapan birey toplulukları. İşçi, eş, kraliçe gibi. Klâsis.
10. Canlıların sınıflandırmasında takımların bir araya gelmesiyle oluşturulan taksonomik grup.

elektrot

1. Bir elektrolitin içine daldırılan iki iletken çubuktan her biri, bunların artısına anot, eksisine katot denir.
2. Bk. üşek
3. Bk. elektrikucu
4. Bir elektrokimyasal tepkimede oluşan elektronları ortamdan uzaklaştırmak ya da gereken elektronları sağlamak için kullanılan elektronsal iletken özdek.
5. Bir elektrokimyasal tepkimede oluşan elektronları ortamdan uzaklaştırmak ya da gereken elektronları sağlamak için kullanılan elektronsal iletken özdek.
6. Bk. yüklü uç
7. Electrode.
8. Plate.
9. Elektrode
10. Électrode

Türetilmiş Kelimeler (bis)