ayrışıcı ne demek?
- Ayrışmaya elverişli özdek.
ayrışı
- Aralarında bir bağlaşma olan öğelerin birliğini yitirerek bağımsızlaşması, bkz. bağlaşı.
 Dissociation. Dissociation.
ayrışık
- Bkz. heterojen
- Ayrışmış olan.
- Ayrı türden, çeşit çeşit, muhtelif.
- Türlü, ayrı tip, çeşitli.
- Ayrışım olayına uğramış olan.
 Heterogeneous. Heterogeneous.
 Decomposed. Decomposed.
