ademi kabul ne demek?

1. İsbatı tasdik etmemek. Şek, hükümsüzlük. İman hükümlerini lakaydlıkla karşılamak, nefy ve inkar etmek, kabul etmemek, göz kapamak gibi cahilane bir hükümsüzlük. Bir terk, bir cehl-i mutlak. (Kabul etmemek başkadır. İnkar etmek başkadır. Adem-i kabul, bir lakaydlıktır, bir göz kapamaktır ve cahilane bir hükümsüzlüktür. Bu surette, çok muhal şeyler onun içinde gizlenebilir. Onun aklı, onlarla uğraşmaz. Amma inkar ise: O adem-i kabul değil, belki o kabul-ü ademdir, bir hükümdür. Onun aklı, hareket etmeye mecburdur. M.) (Bak: Kabul-i adem) (Osmanlıca'da yazılışı: adem-i kabul)

ademi kifayet

1. Kifayet etmeme, kafi gelmeme, yetmezlik. (Osmanlıca'da yazılışı: adem-i kifâyet)

ademi abesiyyet

1. Abes olmayış. Faydasız ve boş olmamak. (Osmanlıca'da yazılışı: adem-i abesiyyet)

kabul

1. Onay
2. Bir şeye isteyerek veya istemeyerek razı olma
3. Konukları veya işi olanları yanına, katına alma
4. Sunulan bir şeyi, armağanı alma.
5. Bir öneriyi uygun bulma, onaylama.
6. Bir yere alınma.
7. Akseptans.
8. Bir poliçenin, adına çekilen kişi tarafından imzalanarak, borcun ödeneceğinin onaylanması.
9. Bir bankanın kendi üzerine çekilen poliçeye "kabul edilmiştir" şerhini koyması.
10. Bir malı satın almak için kabul ettiğini bildiren sözdür. (Bak: İcab)

Türetilmiş Kelimeler (bis)