özne zamirleri ne demek?

1. Bkz. Sığınık zamirler.

özne

1. Bir cümlede bildirilen işi yapan, yüklemin bildirdiği durumu üzerine alan kimse veya şey, fail, süje: Çocuk uyudu. Çocuk henüz küçüktür cümlelerinde çocuk sözü öznedir.
2. Bilinci, sezgisi, düş gücü olan, bazı filozoflara göre de dış dünyaya karşıt olan birey.
3. Çekimli eylemin veya eylemsinin meydana gelmesini sağlayan kişi. Dilbilgisinde kişi kavramiyle çekimli eylemi veya bazı eylemsileri meydana getiren "insan, hayvan, bitki veya şey"Özne adı altında belirtilir: Bu mektubu ben yazdım; Çocuklar camı kırdılar; Ali Ankara'ya gitti; Sen yorgunsun galiba; Birisi geldi; Evlerinin önü daima temizdir; Ali, Ahmet gelince gitti; Kedi kaçmış örneklerinde olduğu gibi.
4. Subject.
5. Sujet

özne açıklayıcı

1. Bk. açıklayıcı özne.

zamir

1. Kişi, dönüşlülük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek varlıkların yerini tutan söz, adıl.
2. İçyüz, iç.
3. Bk. adıl
4. Isim olmayıp, ismin yerini tutar
5. Yürek, vicdan.
6. Gönülde gizli olan sır.
7. Adın yerini tutan sözcük.
8. İç, içyüz.
9. Pronoun.
10. Pronoun adıl.

Türetilmiş Kelimeler (bis)