yönelme grubu ne demek?

Yönelme eki almış bir ad ögesinin başka bir ad ögesi ile oluşturduğu grup: boğaza bakan (ev), evine bağlı (erkek), paraya düşkün (kimse) başına buyruk (kadın), cana yakın (insan) vb. ||yönelme grubu, ad, sıfat ve zarf görevi yüklenebilir: Otuz bin dirheme satılan bir büyük elmas (A. H. Tanpınar, Beş Şehir, s. 128). || Tarlaya düşen ve kadını öldüren yıldırım || Bu cümle babana atılmış bir laftı (E. Işınsu, Kaf Dağının Ardında, s. 145). Yoldan geçenler hep oraya bakıyordu. || Aleko suskun ve ezik bir görünüşe bürünmüştür (S. Çokum, Ağustos Başağı, s. 139). Bu söylediklerine inanalım mı? (H. Balıkçısı, Deniz Gurbetçileri, s. 139) vb.

İsim soyundan bir sözü yönelme kavramıyla fiile veya bir edata bağlayan -a / -e ekiyle kurulan durum, yönelme hâli, datif: yol-a, ev-e (kadar), kapı-y-a (bakmak), bahçe-y-e vb.
(Derleme.. yönelme hali, -e hali, verme hali, yaklaşma hali) Ad görevli sözcüğün taşıdığı kavrama dönüşü bildiren durum. Türkçede bu durum -e (-a, -y-e, -y-a) ekiyle belirtilir : Eve (ev-e) , bahçeye (bahçe-y-e) , düşünceye (düşünce-y-e) , okumaya (okuma-y-a) , oduna (odun-a) , oluğa (oluk-a) vb.
Dative.
Datif