tezkiye ne demek?
- Temize çıkarma, aklama.
- Bir kimsenin iyi bir insan olduğunu kendisini tanıyanlardan soruşturarak ortaya çıkarma.
- Bk. arıtlama
- Tamam etmek.
arıtlama
- Üstüne alma, önerme, bilgi verme. Bir nesnenin oluşunu başka bir nesnenin sonucu olarak sayma, ya da bir nesneyi bir başkasından çıkmış olarak gösterme.
Reference.
Référence
tezkiyei nefs
- Nefsini temiz bilmek. Kusuru üzerine almamak. Nefsini kusursuz addetmek. (Osmanlıca'da yazılışı: tezkiye-i nefs)
tezkiyesi bozuk
- Doğruluğuna güvenilmez (kimse).