ruşen ne demek?

Kökeni: Farsça

1. Aydın, parlak

   Bana rûşen gelirdi vîrânem.

   M. Naci

2. Belli, aşikar, meydanda

   Yâ Rab bu sükûtu duymayım ben / Bu sırr-ı siyâhı eyle rûşen.

   Abdülhak Hamit

3. Aydınlık

ruşena

1. Aydınlık, parlaklık.

ruşenbeyan

1. Fasih konuşan. Açık ifadeli.

Türetilmiş Kelimeler (bis)