nefer ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Er

   En kuvvetli, en dikkate değer nefer daima kapının önünde oturuyor.

   H. E. Adıvar

2. Kimse.
3. Bir adam, tek kişi.
4. Er, asker.
5. Bk. er
6. Tek kişi
7. Bir kişi, tek kişi.
8. Private.
9. Private soldier.

er

1. Erbiyum elementinin simgesi.
2. Erkek
3. Erken
4. İşini iyi bilen, yetenekli kimse
5. Kahraman, yiğit.
6. Rütbesiz asker, nefer.
7. Koca.
8. İhtiyaçları devlet tarafından deruhte ve temin olunan rütbesiz askerdir.
9. Karınca ve termit sosyetelerinde koloninin işlerini paylaşan, kanatsız ve büyük başlı işçi bireylerden oluşan sınıf. Asker, nefer.
10. Erkek.

er

1. Erbiyum elementinin simgesi.
2. Erkek
3. Erken
4. İşini iyi bilen, yetenekli kimse
5. Kahraman, yiğit.
6. Rütbesiz asker, nefer.
7. Koca.
8. İhtiyaçları devlet tarafından deruhte ve temin olunan rütbesiz askerdir.
9. Karınca ve termit sosyetelerinde koloninin işlerini paylaşan, kanatsız ve büyük başlı işçi bireylerden oluşan sınıf. Asker, nefer.
10. Erkek.

neferat

1. (Nefer. C.) Neferler, askerler, erler. (Osmanlıca'da yazılışı: neferât)

neferin

1. Bk. feldspatsı

Türetilmiş Kelimeler (bis)