natıka ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Düşünüp söyleme yeteneği.
2. Düzgün ve iyi konuşma yeteneği.
3. Bk. dil uzluğu
4. Söz söyleyen, konuşan.
5. Düşünen.
6. Bildiren, bildirici.
7. (bkz. natık)
8. Düşünüp söylemek hassası.
9. The faculty of speech.
10. Talakat-ı lisan, güzel konuşabilme kabiliyeti.
11. Fesahat ve belagatta söyleme kuvveti.

dil uzluğu

1. Güzel söylemek, sözü ile karşısındakine heyecan vermek ve fikirlerini kabul ettirmek yeteneği (DİLİ UZ veya UZ DİLLİ, Natuk, Eloquent).
2. Eloquence

natıkai cemiyet

1. Cemiyetin natıkası, yani: Söz söyleme kudreti. (Osmanlıca'da yazılışı: natıka-i cemiyet)

natıkalı

1. Düzgün ve iyi konuşan.

Türetilmiş Kelimeler (bis)