mevcudu haricı ne demek?

1. Maddi vücudu bulunan eşya. (Osmanlıca'da yazılışı: mevcud-u haricî)

mevcudu manevı

1. Manevi varlık. (Osmanlıca'da yazılışı: mevcud-u manevî)

mevcud

1. var olan, bulunan. hazır olan, hazır bulunan. -türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
2. Var olan. Bulunan. Hazır olan. Topluluğun hepsi.

haricı

1. Bk. dışarık
2. Bk. dışrak
3. Dışarıya ait olan. İçeriye ait olmayan. Dış ile alakalı. Ecnebiye ait. (Osmanlıca'da yazılışı: haricî)

Türetilmiş Kelimeler (bis)