mevcub ne demek?

1. Kendisine bir şey vacib kılınmış.

mevcud

1. var olan, bulunan. hazır olan, hazır bulunan. -türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
2. Var olan. Bulunan. Hazır olan. Topluluğun hepsi.

mevcudat

1. Var olan şeyler, varlıklar.
2. Yaratıklar.
3. Bk. varlıklar
4. Var olan her şey. Kainat. Yaratılmış şeyler.
5. Assets entre mains.

Türetilmiş Kelimeler (bis)