müteabbis ne demek?

1. Yüzünü ekşiten.

müteabbisane

1. Yüzünü ekşiterek. (Osmanlıca'da yazılışı: müteabbisâne)

müteabbisın

1. (Müteabbis. C.) Yüzünü ekşitenler, taabbüs edenler. (Osmanlıca'da yazılışı: müteabbisîn)

Türetilmiş Kelimeler (bis)