müstakimane ne demek?
- Doğrulukla, namuslulukla, adalet dairesinde. (Osmanlıca'da yazılışı: müstakimâne)
müstakim
- Doğru, doğruluktan şaşmayan.
- Doğrulu.
- Düz, dik. temiz, namuslu.
- Doğru, istikametli.
Namuslu.
müstakim münasebet
- Bk. doğrusal bağıntı
Namuslu.