keleb ne demek?

1. Bk. kelep
2. (C.: Kelalib) İt sür--uşu--.

kelep

1. Büyük iplik çilesi.
2. Bağlam, demet.

kelebçe

1. Yakalanan suçluların iki bileğine birden takılan demir halka. Demir bilezik.

kelebe

1. Değirmen oluğunun açılmaması için, oluğu sıkıştıran çıtalar. (*Mudurnu -Bolu)

Türetilmiş Kelimeler (bis)