kefa ne demek?

1. Sıkıntı, meşakkat, mihnet.
2. Kabı başaşağı etmek, ters çevirmek.

kefaet

1. Denklik. Denk olmak. Beraberlik. Bir şeye yeterlik. Küfüv oluş.

kefaf

1. Ancak yaşayabilecek kadar olan rızık.
2. Just enough food to tide one over.
3. €“–y nefs etmek to eat just enough to tide one over.

Türetilmiş Kelimeler (bis)