kakofoni ne demek?

1. Ses uyumsuzluğu.
2. Bk. ses uyumsuzluğu.
3. Cacophony.

ses

1. Kulağın duyabildiği titreşim, seda, ün
2. Ciğerlerden gelen havanın ses yolunda yaptığı titreşim
3. Duygu ve düşünce
4. Herhangi bir davranış, tutum karşısında uyanan ruhsal tepki.
5. Aralarında uyum bulunan titreşimler.
6. (Derleme.. fonem,ses unsuru,seslik, ün) Kulağın duyabildiği titreşim.
7. İşitme duyusunu, uyaran dalga; bu tür dalgaların beynin işitme özeğini etkilemesi.
8. Titreşimli bir kaynaktan çıkan, belirli bir ortamda uzunlamasına dalgalar biçiminde yayılan basıncın etkisiyle kulağın algıladığı duyu.
9. Sound, phonem.
10. Speech.

ses uyumsuzluğu

1. Bazı sözlerde, söz öbeklerinde, boğumlanma yerleri aynı veya birbirine yakın seslerin tekrarlanması sonucu söyleyişin güçlüğe uğraması, kulağı rahatsız etmesi, kakışma, tenafür, kakofoni.
2. Bazı kelime ve söz öbeklerinde, boğumlanma noktaları aynı veya birbirine yakın seslerin tekrarından doğan uyumsuzluk. Dil bu uyumsuzluğun kulakta bıraktığı rahatsızlığı ve dilde yarattığı zevksizliği giderici bazı ses düzenlemeleri yapar: ufak + cık > ufacık, küçük + cük > küçüçük, yan-ıl-ış > yanlış, başla-l-mak > başlanmak, karşı + lık +lı + lık > karşılıklık, hanım nine > haminne vb.
3. Cacophony.
4. Dissonance.
5. Cacophonie

kakofonik

1. Cacophonous.

kako

1. Kötü, pis veya bozuk anlamlarındaki ön ek.
2. Caco.

Türetilmiş Kelimeler (bis)