ikbalcu ne demek?

1. İkbal ve büyüklük arayan. Onların peşinde olan.

ikbal

1. Yüzünü döndürme; birine, bir şeye meyletme.
2. Bir şeyi birinin önüne götürmek.
3. Reddetmeyip kabul etmek.
4. Teveccüh etmek.
5. Baht, talih.
6. Baht açıklığı veya yüksek bir makama, duruma erişmiş olma durumu.
7. İstek, arzu.
8. Odalık.
9. Bk. odalık.
10. İşlerin yolunda gitmesi, bahtlı, saadetli, mutlu olması.

ikbal düşkünlüğü

1. İyi bir yaşantısı varken gözden düşerek yoksul olma durumu
2. Makam ve mevki hırsı olma durumu.

Türetilmiş Kelimeler (bis)