empty disjunctive normal form ne demek?

1. Boş tikel evetlemeli yasal biçim

empty

1. Boş
2. Yoksun, mahrum
3. Dili aç
4. Önemsiz, değersiz, anlamsız, yararsız, nafile, beyhude
5. Verimsiz, meyvasız, semeresiz
6. Bilgisiz, kof
7. Boş olan herhangi bir sey
8. Boşaltmak, tahliye etmek
9. Akıtmak, dökmek
10. Boşalmak, dökülmek.

empty band

1. Boş bant

disjunctive

1. Ayırıcı, bölen

normal

1. Kurala uygun, alışılagelen, olağan, düzgülü, aşırılığı olmayan, uygun
2. Aşırılığı, eksikliği ve taşkınlığı olmama, ortalama durum.
3. Bir eğrinin bir teğetine değme noktasından çizilen dikme.
4. Dik.
5. Bir doğru ya da düzleme dik olan bir doğru ya da düzlem.
6. Düzlemsel bir eğrinin bir P noktasından geçen, eğrinin P noktasındaki teğetine dik olan doğru. (Üç boyutlu eğriler için bk. aslinormal, bmormal).
7. Bir yüzeyin bir P noktasından geçen, yüzeyin P noktasındaki teğet düzlemine dik olan doğru. f(x,y,z) = c şeklindeki bir yüzey içinnormalin yönü f'nin gradientidir.
8. Birnormalya paralel olan vektör. (...)
9. Bk. dikme
10. Bk. olağan

Türetilmiş Kelimeler (bis)