bahtiyare ne demek?
Kökeni: Farsça
- Mutlu, kutlu kimse.
- Talihli kimse.
- Bir kadın adı.
bahtiyar
- Mutlu, bahtlı, talihli.
- Büveyhilerin hükümdarlarından biri.
- Güneydoğu Anadolu, Musul ve Bağdat'ta kullanılan bir makam.
- Bahtlı, mutlu, kutlu.
- Mesut, mutlu, şanslı.
Elated.
Fortunate.
Happy.
Lucky.
bahtiyarane
- Bahtiyarcasına, mutlucasına, mesut olana yakışacak şekilde.