atom kütlesi birimi ne demek?
- Atomik kütle birimi.
Atomic mass unit.
atomik
- Atomal.
Atomic.
atom kütlesi
- Atomik kütle.
Atomic mass.
atom
- Birkaç türü birleştiğinde çeşitli kimyasal birleşikleri yani molekülleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık.
- Eski Yunan filozoflarına göre gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri.
- Bk. öğecik
- Bir çekirdek içinde çeşitli sayıda proton, nötron gibi temel parçacıklar ile çekirdek çevresinde çeşitli konumlarda (erke düzeylerinde) yer alan elektronlardan oluşan ve öğelerin kimyasal tepkimelere katılan en küçük birim nicelikli parçacığı.
- Bir elementin tüm özelliklerini içeren en küçük birimi.
- Bir elementin tüm özelliklerini içeren en küçük birimi.
- Birkaç türü birleşince çeşitli kimyasal bileşikleri, bir tek türü ise bir kimyasal ögeyi oluşturan parçacık.
- Eski Yunan filozoflarına göre, gerçeğin son, artık bölünemez, bozulamaz diye tasarlanan temel ögeleri.
- Yun. Maddenin bölünemez en küçük parçası manasında eski çağ felsefesinde kullanılan bir tabir, günümüze kadar gelmiş ve ilmi tabir olarak kalmıştır. Atom, maddenin bölünmez bir parçası değil, kendisi de daha küçük parçalardan yaratılmış çok küçük bir alemdir. Dünyada, kainatta ve atom aleminde hep aynı nizam hakimdir. Bugün, dün olduğu gibi maddeci felsefe, maddenin mahiyetini anlamaktan acizdir.
An ultimate indivisible particle of matter.
kütle
- Katı maddelerin büyük parçası, küme, yığın.
- Bir yerde toplanmış, bir araya gelmiş insan topluluğu, kitle.
- Belirli işleviyle özellik gösteren büyük insan kalabalığı.
- Bir nesneye uygulanan kuvvetle, oluşan ivme arasındaki orantıyı veren kat sayı veya nesne niceliği.
- Üzerindeki dağ sıraları, yayla ve yüksek ova düzlükleri, bu sıraları birbirinden ayıran ya da yayla düzlüklerini derin biçimde parçalayan koyak oluklarıyla az çok geniş bir bölgeye yayılan engebeli yörelere verilen ad.
- Bir cismi ivdirmek için uygulanan kuvvetle, bu kuvvetin oluşturduğu ivme arasındaki değişmez oran; cismin özdek olarak tutarı.
- Bk. yığın
- Özdeğin kuvvet olarak aldığı etkiyle, bu etkiye ivme olarak verdiği tepki arasındaki orantıyı belirleyen ve Einstein kuramına göre yoğunlaşmış erke sayılabilen nitelik.
- (Kitle) Bir cismi terkib ve teşkil eden kısımların bütün hey'etine denir. Toplu şey. Deste. Yığın. Külçe.
Massive.
Türetilmiş Kelimeler (bis)
atom kütlesiatomatom ağırlığıatom ağırlığı birimiatom altı bilimiatom altı tanecikatom bombatom bombasıatom bombası atmakatom bombası bulutuatom bombası ile tahrip etmekatoatobüseatociaatokatoksijenikkütleselkütlesel etkileşim yasasıkütlekütle açığıkütle aktarımıkütle balansıkütle betonukütküt ağızlıküt ağızlıgillerküt burunlu köpek balığıküt cisim yarası