ölü kök ne demek?

1. Artık kullanımdan çıkmış veya canlılığını kaybederek kalıplaşmış ya da dildeki türetmeleri yeni anlamlarla kullanılan kök: al "hile", canlılığını yitirmiştir. alda- (aldatmak) kullanımdan çıkmıştır. tün "gece" anlamıyla kullanımdan düşmüş, t->d değişimi ile dün "bu günden önceki gün" biçiminde yeni bir anlam kazanmıştır. tüne- (tavukların gecelemesi) ve tünek<tüne-k "kuş, tavuk vb'lerin tünedikleri yer" türetmelerinde canlılığını yitirip kalıplaşmış ve yeni birer anlam kazanmıştır.

ölü kaldırıcı

1. Undertaker.

ölü kalıp

1. (Heykel) Alçı döküm yapıldıktan sonra kırılarak içinden özgünün çıkarıldığı, tek örnek elde etmeye yarayan kalıp. a. bk. kalıp, çoğaltma kalıbı.

kök

1. Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm.
2. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi.
3. Bazı şeylerde dip bölüm.
4. Köküyle ve sapıyla çıkarılan bitkilerde tane.
5. Dip, temel, esas
6. Kaynak, köken
7. Bir kimseyi bir yere bağlayan manevi temel güçlerin bütünü.
8. Kelimenin her türlü ekler çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı bölümü: Yaptırmak kelimesinde kök, yap- bölümüdür.
9. Sazı kurmaya yarayan burgu, kulak.
10. Sap.

Türetilmiş Kelimeler (bis)