yarıcılık ne demek?

1. Odun yarma işçiliği.
2. Ürünü mal sahibi ile yarı yarıya bölme durumu.
3. Toprağı işleyenin, elde ettiği üründen, mal iyesine sözleşmeye göre pay vermesi biçiminde bir işletme türü.
4. Bk. ortakçılık
5. Share.
6. Métayage

odun

1. Yakılmak için kesilmiş, parçalanmış ağaç
2. Anlayışsız ve kaba (kimse).
3. Sertleşmiş ölü ksilem hücrelerinden oluşmuş karmaşık yapı.
4. Yanma ısısı ve nemine göre 1674-3349 cal/g arasında değişen, kağıt yapımında, yapılarda, mobilyada, damıtmada, özütlemede, metanolde, kontrplak, rayon, selefon imalinde ve yakıt olarak kullanılan, %67-80 hemiselüloz ve %17-30 lignin ile az miktarda reçine, şeker, su ve potasyum bileşiklerinden oluşan karışım.
5. Chump.
6. Firewood.
7. Lowbrow.
8. Wood.
9. Caveman.
10. Boor.

ortakçılık

1. Ortakçı olma durumu.
2. Bkz. yarıcılık.
3. Bir tarımsal araziden elde edilen ürünün daha önce yapılmış anlaşma gereğince, toprak, toprağa bağlı tesisler ve tohumluk, gübre, ilaç gibi girdileri sağlayan toprak sahibi ile ortakçı arasında paylaşıldığı üretim ilişkisi.
4. Ortakçı yaşama durumu; yemek ya da sofra arkadaşlığı. (İki veya daha çok varlığın bir arada yaşaması olup, topluluktan kimi türler yararlanır ama öbür türler zarar görmez.)
5. Commensalism.
6. Share cropping.
7. Mitessertum
8. Commensalisme
9. Commensalismus

yarıcı

1. Yarma işini yapan, parçalayan, bölen.
2. Ürünü mal sahibi ile yarı yarıya bölüşerek çalışan işçi.
3. Bk. ortakçı
4. Shearshear.
5. Sharecropper.
6. Splitter.

yarı

1. Bir bütünü oluşturan iki eşit parçadan her biri, nısıf.
2. Futbolda 45 dakikalık her iki devreden biri.
3. Bir şeyin yarısı kadar olan, yarım olan.
4. Gereğinden az, tam olmayarak
5. Tam olmayışı ifade eden bir ön ek.
6. Half.
7. Quasi.
8. Moiety.
9. Meta-.
10. Part-.

Türetilmiş Kelimeler (bis)