terekküb ne demek?

1. Birleşmek. Karışmak. İmtizac etmek.

terekkün

1. (Rükn. den) Rükünleşme, erkan sırasına geçme, erkandan olma.

terekküp

1. Birkaç şeyin bileşmesinden oluşma, bileşme.
2. Composition.
3. Being composed.
4. Being put together.
5. Formation.

Türetilmiş Kelimeler (bis)