tekevvük ne demek?

1. Baş yarmak.

baş

1. İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser
2. Bir topluluğu yöneten kimse
3. Başlangıç.
4. Temel, esas
5. Arazide en yüksek nokta.
6. Bir şeyin genellikle toparlakça ucu
7. Bir şeyin uçlarından biri
8. Kasaplık hayvanlarda ve bazı yiyeceklerde adet.
9. Çıban.
10. İnsan vücudunun ağız, duygu organları ve beyni içine alan en ön bölgesi.

tekevvün

1. Oluş, oluşma, var olma, doğuş.
2. (C.: Tekevvünat) Vücuda gelmek. Meydana geliş.

tekevvün ı nevı ve tekevvün i ferdi

1. Bk. soyoluş ve bireyoluş

Türetilmiş Kelimeler (bis)