tekebbüd ne demek?

1. (Kebed. den) Sertleşme, katılaşma.

tekebbür

1. Kibirlenme, büyüklenme, çalım, kurum.
2. Kibirlenmek. Kendini büyük saymak. Nefsini büyük görmek. (Bak: Taabbüd, Tevazu')(İşte ey insan! Eğer yalnız ona abd olsan bütün mahlukat üstünde bir mevki kazanırsın. Eğer ubudiyetten istinkaf etsen, aciz mahlukata zelil bir abd olursun. Eğer enaniyetine ve iktidarına güvenip, tevekkül ve duayı bırakıp, tekebbür ve davaya sapsan; o vakit iyilik ve icad cihetinde arı ve karıncadan daha aşağı, örümcek ve sinekten daha zayıf düşersin. Şer ve tahrib cihetinde dağdan daha ağır, taundan daha muzır olursun. S.)

tekebaş

1. Teke-baş.

Türetilmiş Kelimeler (bis)