taif ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Tavaf eden. dönen, dolaşan.
2. Etrafını dolaşarak ziyaret eden.

taife

1. Tayfa.
2. Bölük, takım, güruh, fırka. kavim, kabile.
3. Hususi bir sınıf meydana getiren insanlar.

taifei efrenc

1. Frenk, Avrupalı, Fransız. (Osmanlıca'da yazılışı: taife-i efrenc)

Türetilmiş Kelimeler (bis)