self inflicted ne demek?
- Kendi kendine olan, kendisine yapılan
- Kendi kendine vurmuş, kendisini tartışma konusu yapmış, kendisine sebep olmuş.
self inflicted defeat
- Kendi mağlubiyetine sebep olan, kendisinin yenilmesine veya dövülmesine sebep olan
self inflicted wounds
- Vücutta kasten açılan yara
inflicted
- Zorlanmış, zor koşulmuş, zor kullanılmış, dayatılmış
Türetilmiş Kelimeler (bis)
self inflicted defeatself inflicted woundsself inflammationself incriminationself inducedself inductanceself inductionself indulgenceselfself abandonmentself abasementself abnegationself absorbedself absorptionself abuseself accusationself actingself actionselsel bassel basmaksel çukurusel felaketiinflictedinflicterinflictinflict oninflict oneselfinflict punishment oninflictable