self inflicted ne demek?

  1. Kendi kendine olan, kendisine yapılan
  2. Kendi kendine vurmuş, kendisini tartışma konusu yapmış, kendisine sebep olmuş.

self inflicted defeat

  1. Kendi mağlubiyetine sebep olan, kendisinin yenilmesine veya dövülmesine sebep olan

self inflicted wounds

  1. Vücutta kasten açılan yara

inflicted

  1. ZorlanmışŸ, zor koşŸulmuşŸ, zor kullanılmışŸ, dayatılmışŸ

Türetilmiş Kelimeler (bis)

self inflicted defeatself inflicted woundsself inflammationself incriminationself inducedself inductanceself inductionself indulgenceselfself abandonmentself abasementself abnegationself absorbedself absorptionself abuseself accusationself actingself actionselsel bassel basmaksel çukurusel felaketiinflictedinflicterinflictinflict oninflict oneselfinflict punishment oninflictable
Yorumunuzu ve bilginizi paylaşın