organik çözücü ne demek?

1. Organic solvent.

organic

1. Organik
2. Yapısal, bedensel, organlara ait, örgütsel
3. Örgensel
4. Yaşayan, canlı

organik

1. Organlarla ilgili, uzvi.
2. Bir görevi yerine getirmekle yükümlü kuruluşla ilgili olan
3. Canlı, güçlü (ilişki).
4. Hidrokarbon zinciri veya halkası taşıyan maddeler.
5. Kökeni bitkisel ve hayvansal olan (özdek).
6. Hidrokarbon zinciri veya halkası taşıyan maddeler.
7. Canlı organizmadan elde edilen, yapısında karbon içeren.
8. Organlardan oluşmuş yapı gösteren.
9. Structural.
10. Organic.

organik asit

1. Bir veya daha fazla sayıda karboksil grubu (-COOH) içeren bir bileşik.
2. Sulu çözeltilerinde kısmen hidrojen iyonuna ayrışan, asetik asit, laktik asit, sitrik asit gibi zayıf asitler.
3. Organic acid.
4. Organische s
5. Organique acide

çözücü

1. Başka bir maddeyi çözme özelliği olan şey.
2. Bk. çözgen.
3. Tanecikler arasında, başka maddenin taneciklerinin iyonlar veya moleküler h
4. Genellikle katı bir özdeği, kendi .kimyasal yapısında değişme olmaksızın çözen sıvı.
5. Tektürel bir karışımda nicelikçe daha çok olan.
6. Asitlerin kimi metalleri çözmesi gibi, bir özdeği kimyasal tepkimeyle çözen sıvı.
7. Maddeleri çözebilen sıvı, solvent.
8. Dissolvent.
9. Resolvent.
10. Analyst.

Türetilmiş Kelimeler (bis)