obliteration ne demek?

🔊

🔊

1. Yok etme, silme
2. Tahrip etme, bozma
3. Geçersiz kılma
4. Bkz. obliterasyon

yok

1. Bulunmayan, mevcut olmayan (nesne, kimse vb.), var karşıtı.
2. Yasaklanmış olan şey, yasak.
3. Olmayan, bulunmayan şey.
4. "Hayır" anlamında kullanılan bir söz.
5. Birbirine karşıt iki cümleden, ikincisinin başına getirilen bir söz.
6. Birinin söylediği sözlerden genelde kuşkulanıldığında veya sözler hafifsendiğinde kullanılan bir söz
7. Savunulan bir düşünceyi doğrulayan sözün başına getirilir.
8. Keenlemyekün.
9. Nitelikleri bakımından başkalarıyla karşılaştırıldığında eksiği olmayan, denk olan.
10. Absent.

obliterasyon

1. Vücuttaki boşlukların tıkanması.
2. Tam tıkanma
3. Damar, bağırsak gibi boşluk gösteren bir organın herhangi bir nedenle tıkanması veya kapanması.
4. Obliteration.

obliteratif

1. Obliterative

obliteratif bronşçuk yangısı

1. Bronşiolit fibroza obliterans.
2. Obliterative bronchiolitis.

Türetilmiş Kelimeler (bis)