mutemil ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Zorlukları göze alarak tek başına iş gören.
2. (Osmanlıca'da yazılışı: mu'temil.

mutemid

1. Osmanlıca'da yazılışı: mu'temid.
2. İnanan.
3. Güvenen.
4. İtimat eden.

mutemidane

1. Bağlanarak, güvenerek. İtimad etmek sureti ile. (Osmanlıca'da yazılışı: mutemidâne)

Türetilmiş Kelimeler (bis)