mutasım ne demek?

Kökeni: Arapça

1. İtisam eden, eliyle tutan, yapışan.
2. Osmanlıca'da yazılışı: mu'tasım.
3. Allah'ın ipine sımsıkı sarılan.
4. Günahtan çekinen.

mutasaddı

1. Dağlıyan, tasaddu eden, perakende olan, yarılıp çatlayan.
2. (Sadv. dan) Bir işe girişen. Tasaddi eden. Başkasına saldıran, başka birine takılan. (Osmanlıca'da yazılışı: mutasaddî)

mutasaddık

1. Tasadduk eden. Sadaka veren.

Türetilmiş Kelimeler (bis)