mutabık ne demek?
- Birbirine uyan, aralarında anlaşmazlık olmayan.
- Uygun.
- Aralarında uyuşmazlık bulunmayan
- Bk. upuygun
- Uygun. Muvafık. Uyan.
 Agreeable. Agreeable.
 Concurrent. Concurrent.
 Corresponding. Corresponding.
 In agreement. In agreement.
 Concordant. Concordant.
 Conformable. Conformable.
 Consonant. Consonant.
upuygun
- Çok uygun, tastamam.
- Eşit kılınmış, birbiriyle uyuşan.
- Konusunu tam olarak karşılayan (düşünce).
 Adequat. Adequat.
 Adéquat Adéquat
 Adaequatus Adaequatus
mutabık kalmak
- Uyuşmak, anlaşmaya varmak.
 Run in with. Run in with.
mutabık olmak
- Aralarında anlaşmazlık olmamak, anlaşmak.
 To agree. To agree.
 To consent to sth. To consent to sth.
 To give one's consent to sth. To give one's consent to sth.
 Accord. Accord.
 Concur. Concur.
