muhatap ne demek?

1. Kendisine söz söylenilen kimse, kendisiyle konuşulan kimse.
2. Bk. ikinci şahıs
3. Bk. lehtar
4. Interlocutor.
5. Collocutor.
6. One spoken to.
7. Drawee.
8. Person addressed / spoken to.
9. Addresee.
10. Acceptor.
11. Addressee.

ikinci şahıs

1. Zamirlerde ve çekimli fiillerde belirtilen "dinleyen" veya "dinleyenler". Sen (2. teklik şahıs), siz (2. çokluk şahıs) zamirleri ve In-, -sIn / -sUn, -sInIz / -sUnUz ekleri. Sen: Ama sen de ölçülerinde eczacı kalfaları gibi titizlenmeye başladın (T. Buğra, Yalnızlar, s. 80). Sen benim gördüklerimi görmedin, geçirdiklerimi geçirmedin (H. N. Zorlutuna, Aydınlık Kapı, s. 210). Siz: Siz zamanımızı idrâk etmiş birisiniz. (T. Buğra, Yalnızlar, s. 77) vb. bk. ikinci teklik şahıs, ikinci çokluk şahıs.
2. Bk. ikinci kişi
3. Second person.
4. Deuxiéme personne

muhatap olmak

1. Kendisine söz söylenmek, hitap edilmek
2. Karşılaşmak.
3. To have a question directed to oneself.

muhatab

1. Söyleyeni dinleyen. Kendisine hitab edilen.

Türetilmiş Kelimeler (bis)