mahkumane ne demek?

1. Mahkûm gibi, mahkûmcasına

   Onun emrini yerine getirmekten mahkûmane bir zevk alıyor.

   P. Safa

mahkum

1. Hüküm giymiş, hükümlü.
2. Hüküm giymiş kimse.
3. Zorunda olan, mecbur.
4. Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan.
5. Bk. yargılı
6. Aleyhinde hüküm verilmiş olan. Davayı kaybedip cezalanan. (Osmanlıca'da yazılışı: mahkûm)
7. Convict.
8. Captive.

mahkum

1. Hüküm giymiş, hükümlü.
2. Hüküm giymiş kimse.
3. Zorunda olan, mecbur.
4. Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan.
5. Bk. yargılı
6. Aleyhinde hüküm verilmiş olan. Davayı kaybedip cezalanan. (Osmanlıca'da yazılışı: mahkûm)
7. Convict.
8. Captive.

mahkum edilebilir

1. Condemnable.

Türetilmiş Kelimeler (bis)