müttaki ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Haramdan ve günahtan çekinen, kendisini Allah'ın (C.C.) sevmediği fena şeylerdan koruyan. (Bak: İttika - Amel-i salih)
2. Takva sahibi kul.
3. İttika eden.
4. Sakınan.

müttakın

1. (Mütaki. C.) Takvalılar. Müttakiler. (Osmanlıca'da yazılışı: müttakîn)

müttebi

1. İttiba eden. Uyan, tabi olan. Muktedi.

Türetilmiş Kelimeler (bis)