müteneccis ne demek?

1. Pislenmiş, kullanılmaz hale gelmiş.

mütenebbih

1. Aklını başına toplamış, akıllanmış, uslanmış.
2. Uyanmış, tenbih ile uyarılmış olan. Bir şeyden ders alıp aklını başına toplayan.

mütenebbit

1. Tenebbüt eden, yerden biten, yetişen.

Türetilmiş Kelimeler (bis)